Cytat Marii Montessori #34

Dzisiaj będzie krótko, ale na ważny temat, tj. dotyczący nauki pisania. Maria Montessori uważała, że najpierw dziecko musi nauczyć się pisać, dopiero później może posiąść zdolność czytania ze zrozumieniem. W tym celu stworzyła pomoce rozwojowe (np. szorstkie litery), dzięki wykorzystaniu których dzieci osiągały spektakularne wyniki — najpierw w rozpoznawaniu liter, następnie w zapisywaniu krótkich, a potem coraz dłuższych wyrazów. Było to konsekwencją faktu zrozumienia przez dziecko, że każdemu dźwiękowi odpowiada dana litera alfabetu.

Cały ten proces Maria Montessori opisywała następująco:

Zapis graficzny w alfabecie nie jest bowiem niczym innym, jak przypisaniem znaku do dźwięku. Język to słowa, które wypowiadamy, z kolei język pisany to wierne przełożenie naszego języka mówionego. Cały postęp zapisu alfabetycznego zaczyna się w miejscu spotkania dwóch języków, od którego następnie przebiega równolegle ich rozwój.

 
Dalej wskazuje dr Montessori na konsekwencje wynikające z nauczenia dziecka pisania:

Umiejętność pisania to klucz, prawdziwa tajemnica, której odkrycie pozwala podwoić bogactwo, pozwala ręce przejąć panowanie nad dynamiczną pracą, niemal nieświadomą, jaką jest język mówiony, i stworzyć kolejny język będący wiernym odbiciem języka mówionego.
 
Ile będzie w posiadaniu umysłu, tyle też znajdzie się w posiadaniu ręki.

 
Pozwólmy zatem dzieciom wyrażać siebie w pisaniu — na papierze, w piasku czy kaszy, na śniegu i na szybie, drzwiach i ścianach, a nawet kromce chleba — jak opisywała Maria Montessori dzieci w Casa dei Bambini (tamże, s. 165).

Źródło:
Maria Montessori (2018). Sekret dzieciństwa. Tłum. L. Krolczuk-Wyganowska, Warszawa: PWN, s. 164.
Fotografia: Adobe Stock / © Joaquin Corbalan

Kliknij TUTAJ, aby pobrać obrazek (format gif)

cytatcytaty z Marii Montessoriczytaniepisanie